Zagłada

Współczesne problemy rozumienia i przedstawiania

Poznań, 1-2 marca 2007

Instytut Historii i Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Warsztaty dla studentów i doktorantów

mapa centrum Poznania [.jpg]

Środa, 28 luty

I. 15.oo-16.3o (sala 6, przyziemie)
Collegium Maius, ul. Fredry 10

Joanna Tokarska-Bakir
Świadomość Zagłady - Sandomierz 2005. Jak czytać narrację lokalną

"Polak z szafy" to film Artura Żmijewskiego o działaniu artystycznym jako sposobie przepracowywania bezradności w konfrontacji z niewykorzenialnymi wątkami antysemickimi w polskiej tożsamości fantazmatycznej.

Grupa badaczy - studentów Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych i Collegium Civitas - po tygodniu badań terenowych w Sandomierzu i okolicach (przełom października i listopada 2005) została skonfrontowana
z żywą pamięcią legend o krwi i ambiwalentną lokalną pamięcią Zagłady.

Film jest artystycznym skutkiem tej kofrontacji; skutkiem naukowym jest książka Joanny Tokarskiej-Bakir, pt. Legendy o krwi, która ukaże się w tym roku w wydawnictwie WAB (rozdział o obrazach sandomierskich ukazał się
właśnie w najnowszym numerze "Res Publiki Nowej").

Celem warsztatów będzie dyskusja nad działaniem artystycznym jako narzędziem przepracowywania trudnych zagadnień badawczych, w tym Zagłady.

2. opracowania

 

II. 16.45-18.15 (sala 220, II piętro)
Collegium Historicum, ul. św. Marcin 78

Jacek Leociak
Temat ciała w fotografii pogromowej. Trzy toposy: nagość - ciało opłakane - ciało zmasakrowane


Podstawą źródłową bedą zdjecia dotyczące trzech pogromów: w Kiszyniowie 1903, we Lwowie 1941 i w Kielcach 1946. Chciałbym pokazać nie tylko swoista ewolucje fotografii pogromowej (od statycznych ujęć pozowanych ex post , do dynamicznych zdjęć "reporterskich"), lecz także konteksty owych trzech toposów oraz ich wewnetrzna dynamike.

Materiały:

1. źródła

2. opracowania



III. 18.3o-20.oo (sala 220, II piętro)
Collegium Historicum, ul. św. Marcin 78

Marcin Kula
Dzień jak codzień... w przededniu Holokaustu

W okresie międzywojennym żyje w Warszawie przeciętna rodzina żydowska. Jest "rozpięta" pomiędzy światem mniejszości a światem większości, pomiędzy sklepem a zawodami imntelektualnymi, pomiędzy Polską a Palestyną. Przez dwadzieścia lat pisze listy do jednego z synów, który wyemigrował do
Palestyny. W tych listach odbija się życie. Przyjrzyjmy sie mu w wybranych, rzecz jasna, fragmentach.

Materiały:

1. źródła

2. opracowania

 

informacje:
Ewa Domańska lub Bartłomiej Krupa