NOWE PERSPEKTYWY, TEORIE I METODY
W BADANIACH HOLOKAUSTU I LUDOBÓJSTW

Noty biograficzne

Ewa Domańska – profesor nauk humanistycznych w Instytucie Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz od 2002 visiting associate professor w Department of Anthropology, Stanford University. Zajmuje się współczesną teorią i historią historiografii oraz porównawczą teorią nauk humanistycznych. Autorka i redaktorka kilkunastu książek w tym ostatnio: Historia egzystencjalna (2012); Historia – dziś (red. z R. Stobieckim i T. Wiśliczem, 2014) oraz Nekros: Wprowadzenie do ontologii martwego ciała (2017).

Piotr Forecki - adiunkt w Zakładzie Kultury Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM (Poznań). Główne kierunki badań i zainteresowań naukowych: polska pamięć Zagłady, dyskurs i retoryka antysemicka, współczesne reprezentacje Zagłady w kulturze popularnej, pogromy Żydów na ziemiach polskich, konflikty pamięci, oblicza polskiego nacjonalizmu i jego manifestacje, rewizjonizm i negacjonizm historyczny. Autor artykułów publikowanych m. in. na łamach pisma "Zagłada Żydów. Studia i Materiały" (IFiS PAN) oraz  monografii  Reconstructing Memory. The Holocaust in Polish Public Debates (2013, Peter Lang GmbH). Wspólnie z prof. Anną Wolff-Powęską koordynuje serię Geschichte - Erinnerung – Politik. Studies in History, Memory and Politics  w wydawnictwie Peter Lang.

Agnieszka Kłos – współtwórczyni i współzałożycielka Katedry Mediacji Sztuki oraz Podyplomowych Studiów Mediacji Sztuki Współczesnej na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Od 2012 roku członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA), doktorantka Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy`ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie przygotowała pracę doktorską "Witalność 'martwych przestrzeni'. (Auschwitz-Birkenau)".  Od 2001 roku redaktorka magazynu "Rita Baum". Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury w dziedzinie literatury i teatru. Autorka książek prozatorskich nominowanych do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus i Literackiej Nagrody im. Witolda Gombrowicza.

Katarzyna Kuczyńska-Koschany– profesor w Instytucie Filologii Polskiej UAM, polonistka, komparatystka, eseistka, prozaik. Zajmuje się poezją i jej interpretacją, recepcją Rainera Marii Rilkego i Jean Arthura Rimbauda w Polsce, Zagładą Żydów, synapsami poezji i plastyki. Autorka pięciu książek (m.in. Rilke poetów polskich (2004; wyd. II - 2017), Rycerz i Śmierć. O "Elegiach duinejskich" Rainera Marii Rilkego (2010; wyd. II, e-book, 2015), Interlinie w ciemności. Jednak interpretacja (2012), "Skąd się bierze lekcja polskiego? Scenariusze, pomysły, konteksty (2016) i ponad dwustu artykułów. Publikuje teksty naukowe i literackie po polsku, niemiecku, angielsku, rosyjsku, bułgarsku. należy do Rady Programowej "Miasteczka Poznań" i Rady Naukowej "Narracji o Zagładzie". Członkini Zespołu Badań nad Literaturą Zagłady IBL PAN, Komitetu Nauk o Literaturze PAN, Otwartej Rzeczpospolitej, Klubu Przyjaciół Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Komisji ds. przeciwdziałania dyskryminacji przy Rektorze UAM. Opiekunka naukowa Koła Miłośników Kultury i Literatury Żydowskiej "Dabru emet" (UAM). Obecnie kieruje Pracownią Badań nad Tradycją Europejską IFP UAM.

Jacek Leociak – prof. dr hab., kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN, członek Pracowni Poetyki Teoretycznej i Semiotyki Kultury IBL PAN, członek-założyciel Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy IFiS PAN, redaktor rocznika "Zagłada Żydów. Studia i Materiały". Razem z Barbarą Engelking przygotował koncepcję galerii "Zagłada" w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Opublikował: Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego (1997, 2016); Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście, (wspólnie z Barbarą Engelking; 2001, Yale University Press 2009, wyd. rozszerzone i poprawione 2013), Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji (2009); Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów, (2010); Spojrzenia na Warszawskie getto (2011); Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę (w druku).  Zajmuje się różnymi formami zapisu doświadczeń granicznych (w tym doświadczenia Zagłady).

Jacek Małczyński– adiunkt w Instytucie Kulturoznawstwa UWr., członek zespołu Laboratorium Humanistyki Współczesnej. Autor książki Krajobrazy Zagłady. Perspektywa historii środowiskowej (w druku). Współredaktor tomów "Do rzeczy!" (2011) oraz "Kultura nie-ludzka" (2015). Autor koncepcji numeru tematycznego "Tekstów Drugich" (2/2017) pt. Środowiskowa historia Zagłady. Publikował również m.in. w "Przeglądzie Kulturoznawczym", "Pracach Kulturoznawczych" oraz "Historyce". Stypendysta Narodowego Centrum Nauki oraz Fundacji na Rzecz Rozwoju Nauki Polskiej. W 2015 r. odbywał staż naukowy w Leiden University Centre for the Arts in Society. Za pracę doktorską otrzymał wyróżnienie w konkursie im. Majera Bałabana Żydowskiego Instytutu Historycznego. Obecnie interesuje się problem pamięci o Zagładzie w kontekście antropocenu. 

Mikołaj Smykowski - etnograf, antropolog. Doktorant Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, uczestnik seminarium doktorskiego GEOP Polin. Przygotowuje pracę doktorską zatytułowaną "Ekologie Zagłady". Autor artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych dotyczących materialności Zagłady i krajobrazów byłych obozów Stutthof w Sztutowie i Kulmhof w Chełmnie nad Nerem.  Stypendysta Ośrodka Badań nad Kulturami Pamięci przy Uniwersytecie Jagiellońskim.

Małgorzata Wosińska - etnolog i antropolog ludobójstwa, absolwentka studiów doktoranckich na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się dyskursem postkolonialnym w studiach nad traumą, problematyką prewencji zbrodni masowych oraz muzealnym wystawiennictwem doświadczenia Zagłady/ ludobójstwa. Konsultantka ds. przeciwdziałania PTSD dla międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych działających w rejonach konfliktu (m.in. CNLG/Rwanda, UNICEF/Lesotho). W latach 2012-2015 odpowiedzialna za relacje dyplomacji kulturalnej pomiędzy rządem rwandyjskim a Muzeum Auschwitz Birkenau /PL. Współautorka projektu "Sztutowo czy Stutthof? Oswajanie krajobrazu kulturowego" nagrodzonego przez MKiND w 2011 roku nagrodą "Sybilla: Wydarzenie Muzealne Roku". Współkuratorka biennale sztuki współczesnej 'Mediations Biennale 2014'. Autorka ponad 30 artykułów, współ-redaktorka 4 książek.

Marta Zawodna-Stephan – historyczka i socjolożka; autorka rozprawy doktorskiej poświęconej sposobom postępowania ze szczątkami ludzkimi po ludobójstwie ze szczególnym uwzględnieniem terenów poobozowych Auschwitz i Kulmhof; stypendystka Stowarzyszenia Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz European Holocaust Research Infrastructure; koordynatorka projektu NPRH, pt. "Archiwum badań nad życiem codziennym"; autorka wielu artykułów poświęconych materialności Zagłady i powojennej historii nazistowskich obozów koncentracyjnych i zagłady oraz sposobom postępowania ze szczątkami ludzkimi opublikowanych m.in. w "Kulturze i Społeczeństwie", "Zagładzie Żydów" i "Roczniku Antropologii Historycznej".